ترانزیستور پیوندی دوقطبی یا بی جی تی (به انگلیسی: BJT) توعی ترانزیستور است که دارای سه پایه به نامهای بیس (B)، امیتر (E) و کلکتور (C) می باشد و چون در این قطعه اثر الکترون ها و حفره ها هر دو مهم است، به آن ترانزیستور دوقطبی گفته می شود و در مقابل ترانزیستورهای تک قطبی، مانند ترانزیستور اثر میدان و ترانزیستور اتصال نقطه ای، قرار می گیرد که تنها یک نوع حامل بار دارند.

عصر نوین الکترونیک نیمه رساناها با اختراع ترانزیستور دوقطبی در 1948 توسط باردین، براتاین و شاکلی در آزمایشگاه های تلفن بل آغاز شد. این قطعه به همراه همتای اثر میدانی خود تاثیر شگفتی روی تقریباً تمام حوزه های زندگی نوین گذاشته است.
با توجه به نحوهٔ قرار گرفتن نیمه رساناهای مثبت و منفی در ترانزیستور، آن ها را به دو دستهٔ پی ان پی و ان پی ان تقسیم می کنند.
شامل سه لایه نیمه رسانا که دو لایه کناری از نوع p و لایه میانی از نوع n است، می باشد و مزیت اصلی آن در تشریح عملکرد ترانزیستور این است که جهت جاری شدن حفره ها با جهت جریان یکی است.
شامل سه لایه نیمه رسانا که دو لایه کناری از نوع n و لایه میانی از نوع p است، می باشد. پس از درک ایده های اساسی برای قطعه pnp می توان به سادگی آنها را به ترانزیستور پرکاربردتر npn مربوط ساخت.
فهرست مطالب:
مقدمه
ساختار ترانزیستور BJT
طرز کار ترانزیستور NPN در ناحیه فعال
عبور جریان
جریان کلکتور
جریان بیس
جریان امیتر
مدل ترانزیستور در ناحیه فعال
علائم مداری
ولتاژ لازم برای بایاس ترانزیستور
مثال
نمایش گرافیکی مشخصه ترانزیستور
رابطه جریان و ولتاژ کلکتور
مدار معادل ترانزیستور در حالت امیتر مشترک
نواحی کاری ترانزیستور
ترانزیستور در ناحیه قطع
ترانزیستور در ناحیه اشباع
ترانزیستور به عنوان تقویت کننده
و...